سعید صالحی ملکشاه - کارشناسی ارشد دانشکده ی مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
ابوالفضل اسلامی - دانشیار دانشکده ی مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

استفاده از شمع های کاهنده ی نشست در طراحی فونداسیون رادیه مرکب PRF سبب کاهش تعداد و یا ابعاد شمع ها می شود در این حالت امکان ایجاد تنش محوری بالا در شمع ها و یا آسیب به اتصالات وجود خواهد داشت. یک گزینه استفاده از سیستم رادیه مرکب با شمع های منفصل است در این تحقیق با استفاده از نرم افزار ABAQUS ضمن مدل سازی سیستم رادیه مرکب مدل فیزیکی، موارد عملی و مطالعه موردی به بررسی نشست، تنش تماسی و تنش محوری شمع پرداخته شده است در ادامه، تاثیر ارتفاع شکاف و چیدمان شمع ها در پلان بررسی و ارایش بهینه معرفی شده است. نتایج نشان می دهند که با استفاده از شمع های منفصل، نسبت بار شمع ها به کل بار کاهش و صفحه ی خنثی به اعماق پایین تر انتقال می یابد. همچنین با کاهش ارتفاع شکاف، تنش محوری بیشینه ی شمع و نسبت بار شمع به کل بار افزایش، و با تمرکز شمع های منفصل در مرکز رادیه، نشست و مجموع تنش شمع ها کاهش می یابد.

فونداسیون رادیه مرکب، .PRF، شمع های منفصل، مدل سازی عددی، بهینه سازی، شکاف Gap