رضا عباس نیا - دانشیار دانشکده ی مهندسی عمران دانشگاه علم و صنعت ایران
ابوالفضل یوسف پور اوندری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده ی مهندسی عمران دانشگاه علم و صنعت ایران

اطمینان از سازه همیشه به عنوان یک اصل برای هندسانی که مسیول طراحی پروژه های عمرانی بوده اند، مطرح بوده است. یکی از مکانیزم هایی که در دهه های اخیر توجه به آن افزایش پیدا کرده، خرابی پیش رونده است از این رو در این پژوهش، با استفاده از آیین نامه ی GSA به بررسی میزان مقاومت خرابی پیش رونده در ساختمان های طراحی شده با شکل پذیری های مختلف بر طبق آیین نامه های ایران پرداخته شده است. ساختمان ها پس از طراحی برای بارگذاری های متداول، توسط دو روش تحلیل استاتیکی و دینامیکی غیر خطی برای حالت های مختلف حذف ستون تحلیل شده اند. براساس بارگذاری های تعریف شده در GSA قاب خمشی معمولی و متوسط به ترتیب اضافه مقاومتی در حدود 80 و 33 درصد دارند. ولی با توجه به ضوابط راهنمای GSA، قاب خمشی ویژه ی طراحی شده براساس آیین نامه های ایران، قادر به تحمل بارهای مربوط به خرابی پیش رونده نبوده و برخی از حالت های حذف ستون در آن منجر به خرابی شده است در واقع این گونه می توان بیان کرد که یک طراحی لرزه یی ویژه، هنگامی که شکل پذیری بیشتری در مقایسه با طراحی معمولی دارد، الزاما عملکرد بهتری تحت فرایند حذف ستون نخواهد داشت.

خرابی پیش رونده، شکل پذیری، تحلیل دینامیکی، تحلیل پوش داون، قاب خمشی بتنی