بابک هاشمیه
آتیه ابراهیمی
قاسم نجف پور

یکی از پدیده های سوءزیست محیطی کارخانجات لبنی به مانند اغلب فعالیت های صنعتی،آلودگی حاصله از تولید پنیر است ،که حاوی مقدار زیادی ترکیبات آلی (COD حدود mg/l60-40) و کربوهیدرات تجزیه پذیر می باشد. در این مقاله کارآیی تلفیق سیستم هوازی (NRBC سیستم بی هوازی (UASFF) برای تصفیه آب پنیر، مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور عملکرد هریک از سیستم ها به طور جداگانه در زمان ماندهای مختلف مورد آزمایش قرار گرفت، نتایج حاصل ازآزمایشات نشان داده است که در هر دو سیستم با افزایش زمان ماند راندمان حذف ، افزایش یافت. سپس به منظور بهینه سازی زمان ماند، تصفیه پذیری خروجی سیستم هوازی در سیستم بی هوازی مورد آزمایش قرار گرفت. داده های تجربی نشان داده است استفاده از بیورآکتور UASFF باعث افزایش نرخ حذف بار آلی و کاهش زمان ماند سیستم NRBC گردید. بطوریکه در شروع آزمایش در بیوراکتور NRBC در زمان ماند 36 ساعت بیشترین درصد حذف برابر با 92/4% در بار آلی ورودی 50g/l بدست آمد و با اضافه کردن سیستم بی هوازی به فرایند تصفیه زمان ماند هیدرولیکی 33 % کاهش و درصد حذف بار آلی به 97% در بار آلی 70 g/l رسید.

آب پنیر، حذف COD، سیستم ترکیبی ، NRBC ، UASFF