سیهل اسدی - کارشناسی ارشد، گروه مهندسی مکانیک، واحد سمنان،دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران
احد عابدینی - استادیار، مرکز تحقیقات انرژی و توسعه پایدار، واحد سمنان،دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران

در این مقاله با استفاده از روش طراحی مرکب مرکزی که از زیر مجموعه های روش سطح پاسخ است به طراحی بهینه هندسه پروانه جلوبرنده برای شناور لایروب خزر پرداخته شده است. پروانه طراحی شده از نوع پروان ههای سری استاندارد بی وگنینگن م یباشد. برای بررسی صحت عملکرد و همچنین بررسی عدم وقوع کاویتاسیون بر روی پروانه طراحی شده با استفاده از دینامیک سیالات محاسباتی، مدلسازی عددی شده و پارامترهای عملکردی حاصله از حل عددی با مقادیرشان در سری بی وگنینگن مقایسه شده است. نتایج نشان از توانایی روش سطح پاسخ در یافتن هندسه بهینه پروانه برای شناور لایروب خزر دارد. همچنین این روش تاثیر تغییر پارامترهای هندسی پروانه بر راندمان پروانه را نشان داده و در فهم عملکرد پروانه به طراح کمک می نماید. حل عددی جریان سیال، عدم وقوع کاویتاسیون در پروانه نهایی طراحی شده برای شناور لایروب خزر را به اثبات رساند.

سری بی وگنینگن، روش سطح پاسخ، کاویتاسیون، دینامیک سیالات محاسباتی، شناور لایروب خزر