مجتبی حسنلو - کارشناس ارشد مهندسی مکانیک،گرایش طراحی کاربردی، دانشکده مکانیک، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
احمد باقری - استاد مهندسی مکانیک، دانشکده مکانیک، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
فرید نجفی - دانشیار مهندسی مکانیک، دانشکده مکانیک، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

کاهش مصرف انرژی بعنوان هدف اساسی در طراحی محسوب می شود. بالطبع هدر رفت انرژی در هر سیستمی می‎تواند آینده یک سیستم را به مخاطره بیندازد. این موضوع چند دهه‎ای است که توجه فراوانی از سوی پژوهشگران سراسر دنیا قرارگرفته است. سیستم های پیوسته همانند یک سازه مهندسی از قبیل تیر – ورق- پوسته کاربرد وسیعی در صنایع مختلف دارد و بخش عمده سیستم های صنعتی دربرگیرنده این نوع سازه‎ها هستند اما مهمترین نکته در طراحی این نوع سیستم ها جلوگیری از خرابی، کاهش هزینه های تعمیرات و نگهداری و افزایش عمر و سلامت سیستم می باشد و این نکات مذکور بطور مستقیم و غیرمستقیم توصیف کننده مصرف انرژی می باشند و می توانند به نوعی اهداف طراحی را ارضا نسازند و به یک محصول و خروجی مطلوب دست نیابند. ارتعاش هر نوع سیستم پیوسته‎ای می تواند نتیجه نامطلوبی در عملکرد سیستم بجای گذارد و طراحی یک سیستم را تضعیف سازد بنابراین تلاش برای کاهش ارتعاش و کنترل این پدیده دینامیکی تاثیر بسزایی در کاهش اتلاف انرژی ( انرژی جنبشی – انرژی پتانسیل) یک سازه پیوسته خواهد گذاشت. در این گزارش قرار است مجموعه فعالیت‎های علمی و پژوهشی که از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۳ در زمینه کاهش ارتعاشات سیستم‎های پیوسته با تمرکز بر رویکرد یافتن مکان بهینه بر روی سازه و نصب تکه‎های حسگر و عملگر پیزوالکتریک و ترکیب مدل هوشمند ساخته شده با انواع رویکردهای کنترلی جهت مهار و کنترل ارتعاشات ناخواسته سیستم در برابر تحریکات و اغتشاشات خارجی گزارش داده شود.

مکانیابی بهینه، کنترل فعال ارتعاشی، حسگر و عملگر پیزوالکتریک، سازه پیوسته