سمیرا نجفی استمال - کارشناس ارشد توسعه اقتصادی و برنامه ریزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران

مسیله چینش سبد سهام انتخابی، از طریق یافتن روشی برای تخصیص بهینه مقدار مشخصی سرمایه به مجموعه ای از دارایی های موجود با هدف داشتن حداکثر بازده مورد انتظار و در عین حال حداقل ریسک ممکن صورت می گیرد. در این پژوهش ابتدا عملکرد مدل های GARCH چند متغیره، برای محاسبه ارزش در معرض ریسک، مقایسه شده است. سپس، به منظور بهینه سازی سبد سرمایه گذاری متشکل از سهام صنایع منتخاب فرآورده های نفتی، خودرو و ساخت قطعات، ماشین آلات برقی، استخراج کانی های فلزی عضو سازمان بورس اوراق بهادار تهران، ماتریس بهینه سازی سبد با رویکرد حداقل سازی ریسک سبد سرمایه گذاری سهام بر اساس تیوری پور تفوی مارکوویتز انجام شده و وزن های بهینه ی صنایع چهارگانه ی منتخب در طی زمان مشخص شده اند. نتایج نشان داد، گرچه مدل CCC، ماتریس واریانس را بهتر تخمین می زند، مدل GARCH-DECO به واسطه به کارگیری کامل تر اطلاعات ماتریس همبستگی، بهتر از دیگر مدل ها، ارزش در معرض ریسک را محاسبه می کند.نتایج بهینه سازی بیانگر آن است که در همه مدل ها، وزن بیشتر در سبد سرمایه گذاری به صنایعی اختصاص داده شده است که نوسانات کمتری در بازدهی سهام آن صنایع وجود داشته است. همچنین وزن بهینه در طول زمان، برای صنایعی که نوسانات بازدهی شان افزایش داشته است، در حال کاهش بوده و برعکس در صورت کاهش نوسانات در بازدهی و در طی زمان، سهم بهینه از سبد افزایش یافته است.

بهینه سازی، مدل چند متغیره، ریسک، بازدهی