نقش آسایش اقلیمی در تنوع سازی معیشت نواحی روستایی (موردمطالعه: شهرستان رضوانشهر)

بدون شک طبیعت، انسان و کلیه مظاهر حیات در سطح گشترده ای متاثر از شرایط اقلیمی می باشند، براین اساس اقلیم هر سرزمین عامل بسیار مهم در تقسیم جغرافیایی زیستی به شمار می رود، در واقع مفهوم اقلیم گردشگری تبیین می کند که اقلیم، همراه با هوا می تواند به عنوان منبعی برای گذران اوقات فراغت مدنظر قرار گیرد که در زمان ها و مکان های مختلف ممکن است در طول طیفی از خوشایند تا ناخوشایند طبقه بندی شود. هدف از این تحقیق، تعیین زمان های مساعد جهت حضور گردشگران از نظر مطلوبیت آسایش اقلیمی و کسب درآمد برای ساکنین نواحی روستایی است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش انجام، توصیفی- تحلیلی است. داده های اقلیمی (میانگین حداکثر دما، میانگین دما، میانگین حداقل رطوبت نسبی، میانگین رطوبت نسبی، مجموع بارش ماهانه، میانگین ساعات آفتابی و میانگین سرعت باد) در مقیاس ماهانه از ایستگاه هواشناسی پیلمبرا طی دوره آماری 15 ساله (2000-2015) استخراج و جداول شرایط دمایی به تفکیک ماه های سال با استفاده از شاخص اقلیم گردشگری (Tourism climate index) تهیه شد. برای بررسی و تجزیه و تحلیل اطلاعات و داده ها، از نرم افزار TCI Calculator استفاده شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد گردشگری شهرستان رضوانشهر در فصول گرم از شرایط اقلیمی مناسبی برای فعالیت های گردشگری برخوردار است. همچنین محاسبات تعیین ماه های آسایش در این شهرستان نشان می دهد که شهرستان رضوانشهر در ماه اردیبهشت، خرداد و شهریور در بهترین شرایط اقلیمی برای گردشگری و توریسم برخوردار است و ماه های تیر، مرداد و مهر با درجه قابل قبول در درجه دوم اهمیت به لحاظ گردشگری قرار دارند، اما ماه های آذر، دی، بهمن و اسفند به دلیل سردی هوا در جایگاه نامناسب از لحاظ شرایط اقلیمی برای گردشگری قرار گرفته اند، که در این ماه ها با توجه به بیکاری فصلی روستاییان گردشگری می تواند به عنوان یک بسته حمایتی برای کسب درآمد عمل نماید.

Keywords:

آسایش اقلیمی , تنوع سازی معیشت , نواحی روستایی , گردشگری , شهرستان رضوانشهر