ارزیابی مولفه های کیفی موثر بر جذابیت پارک های شهری بر اساس نظر کاربران و با استفاده از تکنیک های AHP و TOPSIS (مطالعه موردی: منطقه یک شهر اراک)

هدف از پارک ها و فضاهای سبز شهری علاوه بر جنبه اکولوژیکی خود از جمله فضاهای شهری اند که منحصرا جنبه فیزیکی و کالبدی نداشته و با حضور انسان و تعاملات اجتماعی او معنای واقعی پیدا کرده و قابلیت تفرجگاهی خود را بروز می دهند. اینکه فضاهای مذکور چه شرایطی داشته باشند تا جذابیت بیشتری برای استفاده کنندگان داشته و چگونگی ارزیابی آنها از این نظر، مسیله ای بوده که در این تحقیق به آن پرداخته شده است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی با رویکرد تبیینی بوده که با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و پرسشنامه، اطلاعات لازم جمع آوری و با کمک تکنیک های AHP و TOPSIS تجزیه و تحلیل لازم صورت گرفته است. در این مطالعه با انتخاب 5 پارک در منطقه یک شهر اراک، به عنوان یک نمونه موردی، و استخراج مهمترین رویکردهای نظری در ارتباط با توقعات موردی از فضاهای سبز شهری با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، بررسی های لازم صورت گرفته و مدلی برای ارزیابی ومقایسه پارک ها و فضاهای سبز شهری از لحاظ سطح حضورپذیری و جذابیت، با استفاده از تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره ارایه شده است. بر مبنای یافته های تحقیق مهمترین مولفه های کیفی موثر بر جذابیت پارک های شهری چهار مولفه ذهنی آرامش دهی، سرزندگی و مفرح بودن، حضور پذیری و ایمنی و امنیت بوده که هر یک با تاثیر از یکسری شاخص های کیفی عینی زیر مجموعه خود ظهور می یابند. در نمونه مورد مطالعه ضمن رتبه بندی پارک های مورد بررسی، اثبات گردید مولفه سرزندگی و مفرح بودن آنهم بیشتر به دلیل شاخص حضور آب و عناصر طبیعی در فضاهای مورد بررسی، شرایط بهتری از نظر استفاده کنندگان داشته و مولفه حضورپذیری و یا دعوت کنندگی آنهم بیشتر به دلیل ضعف شاخص برخورداری از امکانات فعالیت های جمعی ، بدترین شرایط را داراست.

Keywords:

غنی سازی پارک ها و فضاهای سبز شهری , دعوت کنندگی و جذابیت , TOPSIS , AHP , اراک