تاثیر ضوابط و قوانین شهری در شاخص های موثر بر سیما و منظر شهری ارومیه

سیما و منظر شهری، در واقع اولین سطح برخورد و ارتباط میان شهروندان و محیط شهری که از طریق آن شهر را درک کرده و در ذهن به خاطر آورده می شود تا با انطباق کالبد، فعالیت و معنا هویت شهری را ایجاد کنند. این تحقیق سعی در شناسایی ضوابط و قوانین موثر بر سیما و منظر شهری و چگونگی اعمال روش های طراحی محیط بصری شهر ارومیه دارد. برای دست یافتن به هدف مورد نظر، رویکرد نظری- عملی با استفاده از روش های کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. ساختار کالبدی شهر ارومیه در سه مرحله شکل گرفته است. هریک از این مراحل ارتباط تنگاتنگی با نما و سیمای شهر دارند. مرحله اول، بافت قدیمی، متراکم و متمرکز شهر است که محدوده شهر تا سال 1312 را شامل می گردد، مرحله دوم، بافت میانی، بخش های ساخته شده شهر تا سال 1357 است و مرحله سوم، بافت بیرونی و حاشیه ای، شامل ساخت و سازهای شهر بعد از سال 1357 است تا در ادامه مطالعه با شناسایی منظرهای مختلف شهر تاثیر ضوابط و مقررات شهری بر سیمای شهری آشکار شود. شناخت حاصل از ضوابط و مقررات نشان از قوانین و بخشنامه های خاص برای کل محدوده شهری دارد. این در حالی است که این ضوابط برگرفته از الگوی سبک تهرانی، بی توجه به شرایط ویژه و بومی هر محدوده تدوین گردیده است تا در ادامه رویکردهای تخصصی صرف، اقلیدسی، جبرگرایانه و سلیه ای مدیران باعث آشفتگی در سیما و منظر شهری شود.

Keywords:

ضوابط و قوانین شهری , شاخص های موثر , سیما , منظر , شهر ارومیه