محمدحسین ابتکاری - دانشجوی دکتری جامعه شناسی اقتصادی و توسعه، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران

هدف پژوهش حاضر ارزیابی شاخص های شهر سالم در نقاط شهری استان های ایران می باشد. روش پژوهش اسنادی و بر روش تحلیل ثانویه ی داده های سرشماری، سالنانه های آماری استان ها، داده های سازمان ثبت احوال، داده های وزارت درمان، بهداشت و آموزش پزشکی متکی است و جامعه ی آماری، تمامی سکونت گاه های شهری استان های کشور را شامل می شود. یافته ها حاکی از آن است که در بین نواحی شهری استان های مختلف کشور در شاخص های (بیکاری، مرگ و میر کودکان، بی سوادی، نرخ خام موالید، تسهیلات مسکن، دسترسی به آب سالم، فضای سبز شهری، واحد مسکونی بادوام) اختلاف و نابرابری بیش از سایر شاخص ها بوده و در سایر شاخص ها اختلاف چندان زیاد نبود. نتایج نیز نشان می دهد که بر اساس شاخص های ارزیابی شده در این تحقیق، نواحی شهری استان های سمنان، مرکزی، گلستان، گیلان، یزد، قزوین، تهران، اصفهان، آذربایجان شرقی و بختیاری جزء شهرهای سالم محسوب می شوند. همچنین نقاط شهری استان های سیستان، ایلام، خراسان جنوبی، فارس، کردستان، لرستان و کرمانشاه، کرمان، قم و خوزستان جزء استان های ناسالم و نقاط شهری سایر استان ها جزء شهرهای نیمه سالم به شمار می آیند.

شهر، نقاط شهری ایران، شاخص های شهر سالم