بررسی شرایط آسایش انسانی گردشگران در استان گلستان با استفاده از شاخص ترجونگ

شناخت شرایط آسایش انسان از اساسی ترین عامل برای توسعه گردشگری در یک منطقه می باشد چرا که با مشخص کردن و ارایه زمان آسایش به گردشگران، آنها در بیشینه آسایش قرار گرفته و از منطقه راضی بوده و این رضایت خ ود عاملی برای تبلیغ و بازاریابی هرچه بیشتر مقصد گردشگری می باشد. در این پژوهش به بررسی شرایط آسایش اقلیمی استان گلستان با استفاده از شاخص ترجونگ پرداخته شده است. داده ها مورد استفاده جهت بررسی در دوره های روزانه و شبانه به ترتیب، بیشینه دما، کمینه رطوبت و کمینه دما، بیشینه رطوبت می باشد. به دلیل کم بودن تعداد ایستگاه ها و پراکنش نامنظم آنها در استان با استفاده از داده های کمینه دما، بیشینه دما، رطوبت نسبی و ارتفاع، از 10 نقطه رگرسیون چند متغیره گرفته شد و تعداد ایستگاه از 10 ایستگاه به 20 ایستگاه افزایش یافت. سپس از جدول سایکرومتریک ضرایب روزانه و شبانه هریک از ایستگاه های تعیین گردید و در پایان با استفاده از نرم افزار GIS و با روش میانیابی kriging به پهنه بندی آسایش اقلیمی در سطح استان پرداخته شد. نتایج حاصل از بررسی نشان می دهد که شرایط آسایش اقلیمی روزانه در ماه های اکتبر، ژانویه و می در دامنه ارتفاعات وجود دارد و تنها در ماه ژوین به ارتفاعات محدود می شود. در ماه های آوریل، مارس و نوامبر در اکثر نقاط استان آسایش اقلیمی حاکمیت دارد و در ماه سپتامبر هیچ گونه شرایط آسایشی در استان وجود ندارد. در بقیه ماه های آسایش اقلیمی به صورت پراکنده در قسمت هایی از استان وجود دارد. شرایط آسایش اقلیمی شبانه در استان، آسایش اقلیمی را در ماه های ژوین، ژولای و سپتامبر در اکثر نقاط نشان می دهد ولی در ماه های ژانویه و آوریل آن را محدود به نواحی مرکزی استان می کند. آسایش اقلیمی شبانه ماه های اکتبر و آگوست مانند شرایط اقلیمی روزانه در دامنه ارتفاعات وجود دارد و در دو ماه فوریه و مارس آسایش اقلیمی شبانه استان در محدوده بین دو شهرستان گرگان و گنبد وجود دارد.

Keywords:

اسایش اقلیمی , پهنه بندی , رگرسیون چند متغیره , ترجونگ , استان گلستان