مهدی سلطانی گردفرامرزی - عضو هییت علمی جهاد دانشگاهی واحد البرز
همایون مرادخانی - استادیار گروه جامعه شناسی، عضو هییت علمی دانشگاه رازی
علی اصغر اسماعیل زاده - عضو هییت علمی جهاد دانشگاهی واحد البرز

هدف این مقاله بررسی تصویری است که سینمای ایران از مسیله جرم و مجرم شدن به دست میدهد. سوال اصلی این بوده است که فیلمهای سینمایی ایرانی مسایل مربوط به جرم را چگونه بازنمایی کردهاند این پرسش در چارچوب نظریه بازنمایی مطرح و براساس آن، 57 فیلم اکران شده مابین سالهای 1380 تا 1394 که موضوع محوری آنها جرم و پیامدهای آن بوده ،به روش تحلیل محتوای کمی مورد بررسی قرار گرفته است. فرض نظری پژوهش ما این بوده است که فیلمهای سینمایی، نوعی شناخت و دانش عامه پسند درباره جرم در دسترس مخاطبان قرار میدهند و درباره علل آنها نظریاتی را مطرح می کنند. نتایج پژوهش حاضر، این فرض را تایید میکند. فیلمهای ایرانی، هم اطلاعاتی زمینهای همچون ترکیب سنی و جنسی، طبقه اجتماعی، وضعیت شغلی مجرمان ارایه میکنند و هم اطلاعات مختلفی درباره روابط اجتماعی و خانوادگی آنها به دست میدهند. همچنین فیلمهای مورد بررسی، اغلب آسیب های اجتماعی مربوط به مجرمان و خانواده آنها را به تصویر کشیده و درباره آنها داستان سرایی کرده اند و کوشیده اند در خلال گفتار و روایت خود، از مجرم شدن شخصیتهای خود تبیین به دست دهند.

بازنمایی، جرم، جرمشناسی اکادمیک، سینما، تحلیل محتوا