نقش مهندسی طراحی محیط در فرهنگسازی محیط زیست

مهندسی طراحی محیط زیست، هنر و حرفه طراحی و برنامهریزی محیط و منظر (فضای باز) است. توسعه الگوهای فضای سبز درونشهری، میتواند زمینه ارتباط سریعتر و سهلتری میان شهروندان و طبیعت برقرار سازد، اما در کنار آن نباید از نقشطراحی و تأسیسپارکهای جنگلی، کاربرد گیاهان بومی و منابع انرژی پایدار در فرهنگسازی محیط زیست غافل ماند. همچنین یکی از بهترین زمینههای آموزش و فرهنگسازی، برنامهریزی و طراحی بازیهای آموزشی در پارکها و زمینهای بازی عمومی است. یکی از وظایف طراحی محیط، حفاظت از حیات وحش موجود در تفرجگاههای وسیع جنگلی، و پارکهای ملی است که به محدوده سایت منحصر نشده و حفاظت از حیات وحش در طول مسیر رسیدن به تفرجگاه را نیز شامل میگردد. یکی دیگر از این زمینهها، فراهم آوردن امکان غرس نهال و همکاری در نگهداری و توسعه فضای سبز بنا به برنامهریزی قبلی برای افراد است. میتوان در صورت برنامهریزی و طراحی بخشی از کل فضای پارکها و باغات عمومی به آموزش و فرهنگسازی محیط زیست پرداخت. همچنین از دروازهها نیز میتوان در صورت طراحی صحیح در کارکردهای آموزشی و فرهنگسازی استفاده نمود. بر این اساس نوشتار حاضر، قصد دارد بخشی از توانمندیها و قابلیتهای مهندسی طراحی محیط را در فرهنگسازی محیط زیست معرفی نماید.

Keywords:

طراحی محیط و منظر , فرهنگسازی , محیط زیست