بررسی فضاهای نابرابر شهری در تهران سالهای 1375 تا 1390

در پژوهش حا ضر روند نابرابریهای فضایی در تهران موردبرر سی قرار میگیرد. برای برر سی فضاهای نابرابرشهری در تهران، توزیع شاخصهای اقتصادی، اجتماعی و مطلوبیت فضا و رابطه آنها مورد بررسی قرار میگیرد.این شاخصها از تحلیل ثانویه نتایج تف صیلی سر شماریهای نفوس و م سکن و طرحهای جمع آوری اطلاعات قیمت و اجاره م سکن در سالهای 1375، 1385 و 1390 بر ا ساس مدل سطحبندی موریس محا سبه می شوند. یافتههای پژوهش حاکی از آن ا ست که توزیع مطلوبیت ف ضا با توزیع شاخصهای اجتماعی و اقت صادی رابطه معناداری دارد، بهطوریکه این رابطه در هر سه دوره سرشماری تایید میشود. گرچه توزیع شاخصهای اقت صادی و اجتماعی در طی 15 سال موردبرر سی متوازنتر می شود، ولیکن در توزیع شاخص مطلوبیت فضا تغییر محسوسی رخ نمیدهد. همچنین در سالهای 1385 و 1390 برخلاف سال 1375 رابطه همبستگی میان شاخصهای اجتماعی و مطلوبیت فضا بیش از رابطه همب ستگی میان شاخصهای اقتصادی و مطلوبیت فضا محاسبه میشود که نشان از افزایش تاثیرپذیری شاخص مطلوبیت فضا از شاخص اجتماعی دارد. آزمون رگر سیون و محا سبه ضریب تعیین تعدیل شده نیز نتایج م شابهی را ن شان میدهد؛ بطوری که در سال 1375 شاخص اقتصادی 72 درصد از واریانس تغییرات شاخص مطلوبیت فضا را تبیین میکند. در سالهای 1385 و1390 شاخص اقتصادی از معادله رگرسیون خطی خارج و شاخص اجتماعی بدان وارد میشود. در این سالهاشاخص اجتماعی به ترتیب توان تبیین 59 درصد و 68 درصد از واریانس تغییرات شاخص مطلوبیت فضا را مییابد.

Keywords:

نابرابری فضایی , نابرابری اجتماعی , انسداد اجتماعی , فضاهای نابرابر