زهرا رجبی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه سمنان
محمود نجفی - استادیار، گروه روانشناسی بالینی دانشگاه سمنان
افضل اکبری بلوطبنگان - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی دانشگاه سمنان

زمینه و هدف: اختلال وسواس جبری (OCD) یک اختلال عصبی است که توسط فکرها و ترس های غیرمنطقی افراد را به تکرار بعضی از رفتارها وا می دارد، لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش کنترل افکار و درآمیختگی فکر و عمل با علایم وسواس در جمعیت غیر بالینی بود. روش بررسی: طرح پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی بود. تعداد 230 نفر ( 130 دختر و 100 پسر) از دانشجویان دانشگاه سمنان در سال تحصیلی 93-1392 با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. همه آنها ابزارهای پژوهش را که شامل پرسشنامه کنترل افکار، درآمیختگی فکر و عمل و علایم وسواسی بود، تکمیل کردند. برای تحلیل داده ها از همبستگس پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام استفاده شد.یافته ها: نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین همه مولفه های درآمیختگی فکر با علایم وسواسی رابطه منفی و معنی داری در سطح 0/01> p وجود دارد. همچنین از بین مولفه های کنترل فکر فقط کنترل اجتماعی (0/26=r و 0/01> p) با علایم وسواسی رابطه معنی داری داشت. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد، 19 درصد از واریانس علایم وسواسی توسط متغیرهای کنترل اجتماعی، درآمیختگی فکر- عمل و پرت کردن حواس تبیین می شود. نتیجه گیری: در نهایت یافته های این پژوهش نشان داد که متغیرها کنترل اجتماعی، درآمیختگی فکرعمل و پرت کردن حواس، رابطه معنی داری در تبیین واریانس علایم وسواسی دارند و می توان از آنها برای بهبود علایم وسواسی دانشجویان بهره برد.

کنترل افکار، درآمیختگی افکار، وسواس