صالحه انوری رودپشت - گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان،رشت،ایران
اکرم سادات نعیمی - استادیار گروه زیست شناسی،دانشکده علوم پایه،دانشگاه گیلان،رشت، ایران
سیده شیرین شاهنگیان - استادیار گروه زیست شناسی،دانشکده علوم پایه،دانشگاه گیلان،رشت، ایران

هدف از این پژوهش بررسی اثرات توام نانوذرات تیتانیومدیاکسید با آرسنیک بر روی بافت آبشش گورخر ماهی )Danio rerio( به عنوان گونه مدل است. در این پژوهش تعداد 05 قطعه گورخرماهی از کارگاه تکثیر ماهیان زینتی خریداری شد و پس از بعد از 05 روز سازگاری، ماهی ها تحت تاثیر غلظت توام از غلظت های از نانوذرات تیتانیوم دی اکسید 5/0 میلی گرم بر لیتر و دو غلظت از فلز سنگین آرسنیک 5/0 و 5/50 میلی گرم بر لیتر قرار گرفتند. گورخرماهی ها به مدت 05 روز در معرض تیمارها قرار گرفتند. پس از پایان دوره 05 روز بافت های آبشش در فرمالین تثبیت شدند و به وسیله روش رنگ آمیزی کلاسیک(هماتوکسیلین-ایوزین) رنگ آمیزی شدند. نتایج این مطالعه نشان داد که آسیبهای بافتی شامل جداشدن اپیتلیوم، چسبیدن لاملاها، هایپرپلازی، پرخونی و همجوشی لاملا، هایپرتروفی در بافت آبشش گورخر ماهی ایجاد گردید. این تغییرات در غلظت 5/0 میلی گرم بر لیتر آرسنیک به همراه 5 /0 میلی گرم بر لیتر تیتانیومدیاکسید بسیار بیشتر از غلظت 5/50 میلی گرم بر لیتر آرسنیک به همراه5/0 میلی گرم بر لیتر تیتانیومدیاکسید بود و تمام عوارض ایجاد شده با غلظت مواد رابطه مستقیم داشت

نانومواد، فلزات سنگین، تیتانیوم دی اکسید، گورخرماهی، آبشش