بررسی قدرت جذب زیستی پوست نارنگی بر کاهش مقادیر فلزات سنگین کادمیوم، سرب ونیکل از سبزی گشنیز

مطالعاتی که در سالهای اخیر در زمینه آلودگی های شیمیایی سبزیجات انجام شده است بیانگر چالش های جدی در وضع سلامت این مواد غذایی است که نگران کننده ترین این معضلات وجود فلزات سنگین می باشد. بدین ترتیب برای حذف موثر فلزات سنگین از روش جدید، ارزان قیمت بیوجاذب استفاده شده است . در این مطالعه از بیوجاذب پوست نارنگی برای کاهش جذب زیستی یونهای فلزی سنگین سمی نیکل ، کادمیوم و سرب از سبزی گشنیز استفاده شده است. مقدار 200 نمونه سبزی گشنیز در تابستان 1396 در40 گلدان با شرایط کاملا یکسان درحضور و عدم حضور بیوجاذب با درصدهای متفاوت مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه های سبزی گشنیز خشک شدند و به وزن ثابت رسیدند و در آزمایشگاه با استفاده از عمل هضم مرطوب هضم شدند سپس غلظت عناصر توسط دستگاه طیف سنج جذب اتمی قرایت ش د. نتایج بیانگر آن بود که سبزی گشنیز پس از گذشت 40 روز، تیمار شده با بیوجاذب پوست نارنگی با غلظت % 5 جذب معناداری درفلزات سنگین نیکل (p < 0/05) و سرب (p < 0/003) داشته است و همچنین در حضور همان بیوجاذب با غلظت 5 %، بیشترین مقدار کاهش کادمیوم را پس از گذشت 30 روز نشان داد،(.(p<0/05 با توجه به نتایج بدست آمده از مطالعه حاضر، استفاده از بیوجاذب های ارزان قیمت و دوستدار زیست محیطی نظیر پوست نارنگی در حذف فلزات سنگین از خاکهای آلوده که در آنها سبزیجات و میوه های خوراکی رشد می کنند توصیه می گردد.

Keywords:

پوست نارنگی , سبزی گشنیز , جذب زیستی , دستگاه طیف سنج جذب اتمی , فلزات سنگین