بررسی روند سیاستگذاری دولتی در مدیریت جهانگردی با رویکرد توسعه پایدار در برنامه ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران

در مقاله حاضر روند سیاستگذاری دولتی مدیریت صنعت گردشگری ایران با رویکرد توسعه پایدار در برنامه ششم توسعهجمهوری اسلامی ایران، مورد بررسی قرار گرفته است.روش شناسی مورد استفاده جهت بررسی روند سیاستگذاری دولتی مدیریت گردشگری نیز به صورت نظام وار و همهجانبه با تاکید بر روش شناسی توصیفی و شیوه کیفی است. لازم بذکر است که در این مقاله به منظور گردآوریاطلاعات از روش های اسنادی و کتابخانه ای بهره گرفته شده است.بر اساس یافته های پژوهش، کشورمان ایران به عنوان یکی از کشورهای مستعد در زمینه صنعت گردشگری مورد توجهگردشگران سایر کشورها می باشد. در زمینه سرمایه گذاری نیز صاحبان سرمایه و سرمایه گذاران بین المللی در اینصنعت نیز توجه ویژه ای به ایران دارند ولی چرا رشد این صنعت در کشورمان بسیار کند و نامحسوس است. از عللآن اول اینکه؛ مرجعیت سیاستهای گردشگری در روی کاغذ بر مبنای فرهنگ کشور برنامه ریزی شده است، اما در مرحلهعمل تعریفی روشن از جایگاه بخش فرهنگ در صنعت گردشگری ایران ارایه نمی کند، دوم اینکه؛ خواست و انتظارهایمسیولان از صنعت گردشگری به خوبی تبیین نشده و نگاه همه جانبه به بخش های مختلف صنعت گردشگری وجودندارد. با توجه به نمونه عملی ذکر شده در پایان مقاله در سیاستگذاری برنامه ریزی گردشگری در سطح ملی و محلی، شهر تبریزقابلیت های فراونی در اجرا دارد. می توان با ایدیولوژی ها و سیاست گذاری های گردشگری در مدیریت دولتی که در برنامهششم توسعه اجرا خواهد شد از امکانات بالقوه شهر تبریز در جهت توسعه پایدار گردشگری اسلامی بهره برد.

Keywords:

جهانگردی , توسعه پایدار , سیاستگذاری دولتی , برنامه ریزی , مدیریت جهانگردی