تببین لزوم ساماندهی و باز طراحی ورودی شهرها

کار کرد و عملکرد و نقش ورودی شهرها بعنوان شناسه و شخصیت و هویت شهرها از قدیم الایام مطرحه بوده و سیر تحولات تاریخی همواره توجهات خاصی به فضاهای ورودی شهرها داشته اند. اقلیم و مصالح در دسترس از ویژگی های با اهمیت بشمار رفته که امروزه دستخوش فراموشی و تغییرات عمده ای گردیده؛ و فرسایش و بی هویتی طراح ها نیز دلیل دیگری بر این ادعا خواهد بود. فضاهای ورودی شهری بعنوان مفصل و اتصال دهنده دو فضای غیر هموگونه طبیعت خارج از شهر و فضای سکنی و مصنوعی داخل شهر، برقرار کننده ارتباطات خاص قابل ذکر می باشد. گسترش و توسعه خارج از کنترل و عدم توجه به الگوهای توسعه فضایی متناسب با نیازهای شهری، باعث بروز ضعف عمده در ورودی شهرها گردیده است. عنایت بیشتر به مفهوم ورودی و الگوهای اعمال متناسب و شناخته می شود. از اساسی ترین رویکردهای فضایی شهری بوده، که برای دستیابی به راهکارهای مناسب در طراحی و ساماندهی ورودی شهرها توجه به ماهیت و مفهوم و شناخت پدیده ای خواهد بود. الزامات پایداری و عوامل موثر بر طراحی و خصوصیات کارکردی و ویژگی های اداراکی، و همچنین معیارهای طراحی بعنوان هدف غایی و راهبرد عملیاتی در اجرای صحیح طرح های فضای ورودی شهرها، ضرورت ساماندهی و باز نگری و باز طراحی عرصه های مورد نظر را می طلبد. لذا سوال اینکه: مواجهه ناگهانی در دو عرصه و فضای شهری و خارج شهر با چه تمهیداتی قابل رفع است چگونه می توان کیفیت ورودی شهرها را ارتقاء بخشد ورودی شهرها تاثیری با معرفی هویت و اقلیم دارد پژوهش پیش رو ضمن مرور بر ویژگی ها و مبانی و اصول طراحی فضایی ورودی شهر، در راستای حصول و دست یابی نظریه ها و آراء مرتبط به روش توصیفی – تحلیلی تهیه گردیده است؛ که از طریق مطالعات کتابخانه ای و اسناد و واژه های کلیدی تدوین و در نتیجه قصد پاسخگویی به سوالات و دغدغه های ذکر شده را دارد.

Keywords:

ورودی شهر , طراحی ورودی شهر , چشم انداز ورودی شهر , ویژگی های ورودی شهر , دروازه شهر