استفاده از دو روش خنک کنندگی غیرفعال در ساختمان جهت کاهش بار سرمایشی با هدف کاهش مصرف انرژی

در سال های اخیر استفاده از تجهیزات تهویه مطبوع در فصول گرم رشد بسیار زیادی داشته است. از طرفی این رشد در شهر های بزرگ با تمرکز جمعیت زیاد بیشتر بوده است بطوری که با توجه به مطالعات میدانی انجام گرفته میزان مصرف انرژی الکتریکی در فصول گرم حدود دو برابر فصل سرد سال است. با توجه به داده های ترازنامه انرژی کشور نزدیک به 35 % انرژی مصرفی سالانه در کشور در بخش ساختمان مصرف می شود و حدود 30 % از این انرژی مصرفی توسط تجهیزات سرمایش و تهویه مطبوع در ساختمان ها می باشد. با توجه به برنامه سند چشم انداز 1404 و اجرایی شدن قانون هدفمند کردن یارانه های انرژی استفاده از روش ها و تکنولوژی های جایگزین می تواند راهکاری مناسب در مدیریت مصرف انرژی در ساختمان ها باشد. یکی از این فناوری ها قابلیت های استفاده از سیستم های خنک کنندگی و تهویه مطبوع غیر فعال در طراحی ساختمان های مسکونی و اداری در اقلیم گرم و خشک ایران می باشد، چرا که بیشتر شهرهای بزرگ با جمعیت مسکونی بالا در این اقلیم واقع شده است. در این مقاله فناوری های خنک کنندگی و تهویه مطبوع مناسب و سازگار با معماری معاصر ساختمان ها در شهرهای بزرگ ایران بررسی و روش های اجرایی و مناسب پیشنهاد شده است و پیش بینی تاثیر بکارگیری روش خنک کنندگی غیر فعال در ساختمان بر کاهش مصرف انرژی الکتریکی در ساختمان بررسی شده است.

Keywords:

تهویه مطبوع , خنک کنندگی غیر فعال , کاهش مصرف انرژی