محمدرضا بهمنی - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران.
سید محسن روستا - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد داریون، دانشگاه آزاد اسلامی، داریون، ایران
محمد حسین شکور - گروه مهندسی کامپیوتر، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران.
آیدا فداییان قشقایی - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران.

در این تحقیق بررسی استفاده از ربات هوشمند تعامل گرا برای معلولین و سایر بیماران ناتوان جسمی مورد ارزیابی قرار می گیرد. دارایی های فکری اکنون نتیجه تلاش های قابل ملاحظه و سرمایه گذاری های بلند مدت در تحقیق و توسعه هستند که درآمد و سودهای سرشاری را نصیب طراحان، شرکت ها و جوامع می کنند. بدین ترتیب کشورها به منظور دستیابی به شاخص های توسعه و پیشرفت به تشویق، رشد و حمایت از دارایی های فکری می پردازند از انجا که بیماران ناتوان جسمی و سایر بیمارانی که مشکل ناتوانی دارند در انجام کارهای مختلفی چون جابجایی های خود و کنترل ویلچر خود مشکل دارند .در این راستا، در این مقاله به معرفی، ارزیابی و توجیه دارایی فکری ربات هوشمند تعامل گرا می پردازیم. این طرح به کلیه آن بیماران و معلولین و جانبازان، اجازه می دهد با استفاده از یک تلفن همراه هوشمند بتوانند کلیه حرکات صورت و چشم خود را به حرکات مکانیکی تبدیل کنند و کنترل کامل یک ویلچلر الکترونیکی را بر عهده بگیرند و همچنین خانواده ، دوستان و یا حتی پزشک آنان توسط بستر اینترنت اشیاء از تمامی رفتارها و علایم حیاتی اشان اطلاع داشته باشند و با استفاده از سنسورهای مورد نظر از خطراتی احتمالی از جمله آتش سوزی یا گاز گرفتگی در امان باشند.

ویلچر، ویلچر هوشمند، کیت الکترونیکی، بیمار ناتوان جسمی، درایور DC