فرهاد سلیمی - دانشجوی دکتری مهندسی شیمی دانشگاه تربیت مدرس
محسن وفایی سفتی - استاد گروه مهندسی شیمی دانشگاه تربیت مدرس
مهدی رزاقی کاشانی - استادیار گروه مهندسی پلیمر دانشگاه تربیت مدرس

در این مقاله کامپوزیت ژل(پایه پلی اکریل آمید با عامل شبکه ساز استات کروم(III) با استفاده از روش حلال(آب شیر و آب سازند)و ذرات نانو رس (کائولونیت اصلاح شده و نشده؛ مونت مورلونیت) تهیه گردید. با استفاده از آزمایشات XRD، فاصله بین لایه ای (d..1) برای ذرات رس مونت موریلونیت(Na-Montmorillonite) در کامپوزیت ژل از مقدار اولیه 12/43 تا 19/45 A افزایش یافت و همچنین در 2000rpm ساختار Exfoliation بدست آمد. اصلاح کائولونیت(Kaolonite) با استفاده از دی متیل سولفوکساید باعث شد که فاصله بین لایه ای از 7/21 به 10/82A ارتقاء پیدا کند. در نمونه های ساخته شده با کائولونیت اصلاح نشده علاوه بر پیک رس خالص یک پیک پهن در 8 درجه وجود دارد که نشان دهنده نفوذ پلیمر در بین لایه های رس است... ویسکوزیته ژل در نمونه های ساخته شده با رس اصلاح شده با افزایش غلظت رس شروع به افزایش کرد و در غلظت 15 درصدی رس ویسکوزیته به بیشترین مقدار خود رسید. روندی مشابه برای نمونه ساخته شده با مونت موریلونیت بدست آمد و در غلظت 3 درصدی به بیشینه مقدار ویسکوزیته مشاهده شد. اما برای رس اصلاح نشده بیشینه ویسکوزیته در غلظت 30درصدی از رس مشاهده شد. برای نمونه ژل کامپوزیت ساخته شده توسط مونت مورلونیت بالاترین خاصیت الاستیک در غلظت 3% وزنی از مونت مورلونیت بدست آمد در مقابل برای کائولونیت اصلاح نشده خاصیت الاستیک با افزودن غلظت رس افزایش یافت.

کامپوزیت ، پلی اکریل آمید، روش حلال، رئولوژی ، مونت موریلونیت