بررسی رابطه خودکارآمدی با اعتیاد به اینترنت در دانشجویان علوم پایه پزشکی و دندانپزشکی بیرجند سال 94-95

سابقه و هدف:اختلال اعتیاد به اینترنت نوعی اختلال روانشناختی – اجتماعی است که ازمشخصه های آن، اختلالات عاطفی و از هم گسیختگی در روابط اجتماعی می باشد.امروزه موضوع شیوع اعتیاد به اینترنت درجوانان،می تواند هم پای اعتیاد به مواد مخدر به منزله بحرانی جدید درزندگی فردی و اجتماعی آنان مورد بحث قرارگیرد.این مطالعه با هدف تعیین ارتباط اینترنت با خودکارآمدی در دانشجویان علوم پایه پزشکی و دندانپزشکی بیرجند انجام شد.مواد و روش ها: دریک مطالعه توصیفی- مقطعی،121نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال 94-95 به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه ی سنجش خودکارامدی عمومی(GSE)17سوالی و اعتیاد به اینترنتYang21سوالی استفاده گردید.جهت تجزیه داده ها از آزمونt مستقل ، ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد . این مطالعه در سطح 0.05≥ P Value معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها:در این بررسی6/68 درصد نمونه ها مونث و 6/30 درصد نمونه ها مذکر بودند که اکثر نمونه ها ساکن خوابگاه بودند (1/71 %) که 3/79 درصد از نمونه ها بیشتر از 2 سال بود که از اینترنت استفاده می کردند و اکثرا نیز سایت های فارسی را استفاده می کردند (4/69 %)در کل نمونه ها 8/43 درصد سایت های علمی ،4/12 درصد چت و 9/14 درصد از وبلاگ ها استفاده می کردند.میانگین اعتیاد به اینترنت در دانشجویان از مجموع 65 نمره14/1± 21/21 (32 % ) و میانگین نمره خودکارآمدی ازمجموع 85 نمره 38/0± 29/50 (59 %) بود،همبستگی معناداری بین خودکارآمدی و اعتیاد به اینترنت مشاهده نشد.ازنظر سطح خودکارآمدی 97 % دانشجویان در سطح متوسط قرار داشتند و از نظر سطح اعتیاد به اینترنت81 % خفیف ، 9/14 % متوسط و فقط 2/3 % اعتیاد شدید داشتند.نتیجه گیری: باتوجه به یافته های مطالعه حاضر لزوم برنامه ریزی های آموزشی و مشاوره ای و فرهنگ سازی در زمینه استفاده از اینترنت در دانشجویان از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

Keywords:

اعتیاد به اینترنت , خودکارآمدی , دانشجو