مقایسه اثرات درمانی چای سبز و چای سفید در موش های هپاتوتوکسیک القا شده توسط استامیتوفن از طریق اندازه گیری مارکرهای استرس اکسیداتیو

سابقه و هدف: کبد بافتی مهم است که مسیول متابولیزاسیون بسیاری از داروهاست. مصرف بیش از اندازه برخی داروها مثل استامینوفن می تواند سمیت کبدی (هپاتوتوکسیسیتی) ایجاد کند. چای سبز به دلیل داشتن سطح بالایی از ترکیبات آنتی اکسیدانی دارای خواص دارویی مفید می باشد، همچنین چای سفید تمامی خواص چای سبز را دارا می باشد با این تفاوت که می تواند تاثیرگذاری بالاتری داشته باشد. در این مطالعه اثرات چای سبز و سفید بر میانگین سطح مارکرهای استرس اکسیداتیو در موش های هپاتوتوکسیک القا شده توسط استامینوفن بررسی می گردد.مواد و روش ها: 5 سر موش بعنوان گروه کنترل سالم و 25 سر موش با تزریق استامینوفن بصورت درون صفاقی (غلظت 450 میلی گرم بر کیلوگرم) گروه های هپاتوتوکسیک را تشکیل دادند. موش های هپاتوتوکسیک شامل کنترل هپاتوتوکسیک(دریافت آب مقطر) و مابقی در چهار گروه(دریافت دوزهای 250 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم از چای سبز و سفید به مدت سه هفته بصورت خوراکی). در پایان، مالون دی آلدیید، گلوتاتیون و ظرفیت تام انتی اکسیدانی با روش الایزا اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از SPSS ویرایش 19 و با استفاده از تست آماری One way ANOVA در سطح معنی داری P کمتر از 0.05 مقایسه شد.یافته ها: مصرف چای سبز و چای سفید سطح افزایش یافته مالون دی آلدیید را در گروه های هپاتوتوکسیک کاهش داد. همچنین چای سبز و چای سفید سطح کاهش یافته انتی اکسیدان ها (ظرفیت تام آنتی اکسیدانی و گلوتاتیون) را در گروه های هپاتوتوکسیک افزایش داد. این اثرات بصورت وابسته به دوز بوده و چای سفید بیشترین تاثیرات را نشان داد. نتیجه گیری: گیاهانی همانند چای سبز و سفید اثرات آنتی اکسیدانی بالایی دارند و می توانند در پیشگیری و درمان اثرات مضر داروها مفید باشند. بنابراین مصرف چای سبز و چای سفید به دلیل کاهش سطح مارکرهای استرس اکسیداتیو و اثر آنتی اکسیدانی بالا می تواند باعث سم زدایی بافت هایی همچون کبد شود.

Keywords:

چای سبز , چای سفید , سمیت کبدی , استامینوفن , استرس اکسیداتیو