تاثیر تخلیه گازهای معده بر حجم باقی مانده معده در بیماران تحت تهویه مکانیکی با تغذیه از راه لوله بینی- معده ای دربخش مراقبت های ویژه: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو گروهی یک سو کور

سابقه و هدف: افزایش حجم باقی مانده معده یکی از عوارض عدم تحمل تغذیه روده ای است که منجر به بروز عوارض گوارشی مانند تهوع، استفراغ و پنومونی آسپیراسیون می شود. این مطالعه با هدف تعیین اثر تخلیه گازهای معده بر حجم باقی مانده معده در بیماران تحت تهویه مکانیکی با تغذیه از راه لوله بینی- معده ای انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو گروهی یک سو کور در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان شهید کامیاب مشهد انجام شد. 64 بیمار با روش تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد تخصیص یافتند. درگروه آزمون در سه نوبت با فشار کف دست به ناحیه اپیگاستر گازهای تجمع یافته معده از راه لوله بینی معدی تخلیه شد. در گروه شاهد این مداخله صورت نگرفت وسایر مراقبت معمول همانند گروه آزمون انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و فرم ثبت حجم باقیمانده و اطلاعات مربوط به بیماری جمع آوری گردید.. حجم باقی مانده معده قبل و بعد از مداخله در دو گروه اندازه گیری و مقایسه شد. داده ها با آزمون های مجذور کای، تی مستقل و تحلیل واریانس اندازه های مکرر توسط نرم افزار 19SPSS v. در سطح معنی داری 5% مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد حجم باقی مانده معده در دو گروه قبل از انجام مداخله تفاوت نداشت (14/0p=) اما بعد از مداخله در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد کاهش معنا داری مشاهده شد (007/0p=).نتیجه گیری: تخلیه گازهای معده در بیماران تحت تهویه مکانیکی با تغدیه از راه لوله بینی معدی حجم باقی مانده معده را کاهش می دهد. لذا ضمن پیشنهاد مطالعات تکمیلی، استفاده از این روش توصیه می شود.

Keywords:

تخلیه گازهای معده , حجم باقی مانده معده , تهویه مکانیکی , تغذیه لوله ای