تاثیر متفورمین بر نقص حافظه القا شده توسط استرپتوزوتوسین و نورون های ناحیه CA1 هیپوکامپ

دیابت نوع دو با افزایش سطح قند خون، استرس اکسیداتیو و تولید رادیکال های آزاد منجر به تشکیل پلاک های آمیلوییدی و بروز بیماری آلزایمر می شود. در این مطالعه به بررسی اثرات متفورمین بر نقص حافظه و تعداد نورون های هرمی ناحیه CA1 در رت های تیمار شده با استرپتوزوتوسین STZ پرداخته شد. 24 سر رت نژاد ویستار به سه گروه تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه STZ mg/kg 3 و گروه STZ mg/kg 3 به همراه متفورمین mg/kg 200 تزریق STZ به صورت داخل بطن مغزی در روز اول و سوم پس از جراحی و تزریق متفورمین به صورت داخل صفاقی به مدت سه هفته به صورت روزانه از یک روز قبل از جراحی انجام گرفت. سپس حافظه رت ها با آزمون اجتنابی مهاری مورد سنجش قرار گرفت. همچنین تعداد نورون های سالم در ناحیه CA1 شمارش شد. آنالیزهای آماری توسط آنالیز واریانس یک طرفه و نرم افزار Prisme انجام شد. تزریق STZ به طور معنی داری به خاطر آوری حافظه P<0.001 و تعداد نورون های سالم P<0.001 را در ناحیه CA1 در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد. استفاده از متفورمین اثرات ناشی از STZ را بهبود می بخشد P<0.001 بنابراین متفورمین قادر است نقص شناختی ایجاد شده توسط STZ را بهبود بخشیده و اثرات مفیدی بر نورون های ناحیه CA1 داشته باشد.

Keywords:

حافظه , ناحیه CA1 , هیپوکامپ , استرپتوزوتوسین , متفورمین