افزایش فعالیت آنزیم های آنتیا کسیدانت در برنج با مصرف کودهای فسفر و روی در یک خاک آلوده به سرب

با توسعه صنایع، حضور سرب Pb در چرخه غذایی انسان به یکی از مشکلات مهم در جوامع بشری تبدیل شده است. مدیریت تغذیه گیاه از طریق کاربرد کودها یک روش بسیار مفید برای افزایش تحمل گیاه به سمیت سرب است. لذا، در این پژوهش تاثیر مقادیر مختلف کودهای روی Zn و فسفر P بر فعالیت آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز در گیاه برنج Oryza sativa L رقم هاشمی در یک خاک آلوده به سرب بررسی شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه کاملا تصادفی و با فاکتورهای Zn در سه سطح 0، 25 و 250 میلی گرم بر کیلوگرم P در سه سطح 0، 50، 500 میلی گرم بر کیلوگرم Pb در چهار سطح 0، 200، 400، 800 میلی گرم بر کیلوگرم با سه تکرار اجرا شد. پس از 85 روز رشد گیاه برنج، فعالیت آنزیم های مذکور در بافت تازه برگ اندازه گیری شد. نتایج نشان داد سمیت Pb سبب افزایش تنش اکسیداتیو و در نتیجه افزایش معنی دار فعالیت کاتالاز، پراکسیداز و سوپر اکسید دیسموتاز گردید. کاربرد P سبب افزایش معنی دار فعالیت کاتالاز و پراکسیداز گردید. کاربرد Zn سبب افزایش معنی دار فعالیت کاتالاز شد و اثر آن بر سوپر اکسید دیسموتاز بستگی به سطح Zn مصرفی داشت. در شرایط آلوده به Zn 250 میلی گرم در کیلوگرم کاربرد 500 میلی گرم P سبب افزایش فعالیت کاتالاز و پراکسیداز بهترتیب 18 و 40 درصد گردید. برای دستیابی به حداکثر فعالیت کاتالاز 250 میلی گرم Zn و 500 میلی گرم P و برای دستیابی به حداکثر فعالیت پراکسیداز و سوپر اکسید دیسموتاز، کاربرد 25 میلی گرم Zn و 500 میلی گرم P در شرایط مشابه قابل توصیه می باشد

Keywords:

برنج , تنش اکسیداتیو , روی , سرب , فسفر