اثر 5- آمینولوولنیک اسید در برطرف کردن تنش اکسیداتیو ناشی از خشکی در گیاه نعناع فلفلی

تنش خشکی بطور نامطلوبی رشد و نمو گیاهان را متاثر میکند. چندین مطالعه نشان داده اند که 5 -آمینولوولنیک اسید ALA به عنوان یک محرک زیستی عمل می کند که می تواند بسیاری از رویدادهای فیزیولوژیک گیاهان را تنظیم نموده و تحمل تنش را بهبود بخشد. بنابراین موضوع این تحقیق مطالعه اثر ALA برتحمل تنش خشکی در گیاه نعناع بود. گیاهان در معرض 4 سطح آبیاری 25، 50، 75، 100 درصد ظرفیت زراعی قرار گرفتند و با غلظت های مختلف 40، 20، 10، 5 میلی گرم بر لیتر از ALA محلول پاشی شدند. نتایج نشان داد که تنش خشکی در حد معنی داری انباشتگی ROS و پراکسیداسیون لیپیدی غشاء را افزایش داد. کاربرد برگی ALA تولید MDA و ROS را با افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیداتیو (SOD, CAT) درشرایط تنش خشکی کاهش داد. بنابراین اثرحفاظتی ALA در برابر آسیب های اکسیداتیو القاء شده توسط خشکی در نعناع فلفلی، به احتمال زیاد از طریق تقویت سیستم دفاع آنتی اکسیداتیو عملی می شود.

Keywords:

آنزیم های آنتی اکسیدان , 5 -آمینولوولنیک اسید , پراکسیداسیون لیپیدی , تنش خشکی , نعناع فلفلی