اثرات زیستی آکریل آمید بر آپاپتوز و پیری سلولی

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 644

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

BIOCONF19_336

تاریخ نمایه سازی: 22 دی 1396

Abstract:

پیری سلولی ناشی از گونه های فعال اکسیژن تولید شده توسط H2O2 می تواند پیری زودرس در سلول های NIH3T3 فیبروبلاستی در محیط کشت سلولی در تحقیقات پیری را القا کند.آکریل آمید به عنوان یک ماده شیمیایی و متابولیت آن گلایسیآمید باعث سمیت سلولی و آسیب به DNA و پروتیین در بدن می شوند. مطالعه حاضر به بررسی اثر اکریل آمید بر سمیت سلولی در غلظت های مختلف توسط تست MTT و اندازه گیری میزان فعالیت بتاگالاکتوزیداز مرتبط با پیری سلول های NIH3T3 می پردازد. سلول های فوق در محیط کشت سلولی کشت داده شده و تحت تاثیر غلظت های مختلف آکریلآمید قرار گرفتند. بعد از 24 ساعت انکوباسیون سلول های زنده به وسیله تست MTT اندازه گیری شدند، سپس سطح فعالیت بتاگالاکتوزیداز مرتبط با پیری در سلول های NIH3T3 تشخیص داده شد. آکریل آمید باعث کاهش میزان حیات سلولی به صورت وابسته به دوز شد. سلول ها در گروه شاهد بیش ترین میزان زنده بودن را نشان دادند. میزان سلول های زنده در گروه آکریل آمید با غلظت 10 میلی مولار به طور قابل توجهی کاهش، میزان فعالیت بتاگالاکتوزیداز مرتبط با پیری درگروه H2O2 و آکریل آمید در غلظت 10 میلی مولار افزایش یافت. پیری سلولی در شرایط آزمایشگاهی میتواند به عنوان یک مدل مفید برای توضیح مکانیسم های مولکولی پیری موجود در نظر گرفته شود

Keywords:

پیری , بتاگالاکتوزیداز مرتبط با پیری , سلول NIHT3 , آکریلآمید

Authors

الهه مهدی زاده

گروه زیست شناسی،دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز

مریم بعیری

مرکز تحقیقات سمشناسی و مسمومیت،گروه سم شناسی و داروسازی ، دانشکده داروسازی و مرکز تحقیقات علوم دارویی، دانشگاه علوم پزشکی تهران

غلامرضا دهقان

گروه زیست شناسی،دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز

محمد عبدالهی

مرکز تحقیقات سمشناسی و مسمومیت،گروه سم شناسی و داروسازی ، دانشکده داروسازی و مرکز تحقیقات علوم دارویی، دانشگاه علوم پزشکی تهران