شیما کرمی - گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
مسعود ملکی - آزمایشگاه تحقیقات سلول های بنیادی، مرکز ART آذربایجان، جهاد دانشگاهی واحد آذربایجان شرقی، تبریز

در سال های اخیر از سلول های بنیادی بالغ انسانی برای درمان بیماریهای مختلفی استفاده شده است، یکی از این بیماری ها آزواسپرمی بوده که به عنوان عدم وجود اسپرم در انزال بعد از تجزیه و تحلیل نمونه ی سانتریفیوژ شده تعریف، و دلیل ناباروری در مردان است. سلول های پرتوان اسپرماتوگونیال یکی از منابع سلولی قابل استفاده برای درمان این بیماری است. هدف این مطالعه بررسی توان تمایزی سلول های اسپرماتوگونیال به گامت نر می باشد. سلول های اسپرماتوگونیال پس از جداسازی از بیوپسی بیضه در فلاسک T25 کشت داده شد. در پاساژ سوم سلول ها در 4 گروه مختلف به مدت 1 الی 4 هفته تحت اثر محیط کشت حاوی عصاره ی بافت بیضه گوسفندی قرار داده شدند و پس از آن بیان پروتامین 1 با استفاده از تکنیک وسترنبلات بررسی گردید. پس از القای سلول های اسپرماتوگونیال توسط عصارهی بافت بیضه گوسفندی در این سلول ها تغییر شکل ظاهری (به صورت شبه اسپرم) و همچنین بیان پروتیین پروتامین 1 مشاهده شد. بررسی سلول های القا شده نشان داد که پروتامین 1 بیان شده است، از آنجایی که پروتامین در مرحله ی اسپرمیوژنز جایگزین هیستون های اسپرم می شود میتوان اینگونه نتیجه گرفت که این سلول ها مرحله ی اسپرماتوژنز را طی نموده و وارد مرحله ی اسپرمیوژنز شده اند

آزواسپرمی، سلول های بنیادی، سلول های بنیادی بالغ، سلول های بنیادی اسپرماتوگونیال، پروتامین 1