ایوب آرپنایی - پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری

نانوذرات مزومتخلخل سیلیکا با ویژگی مشخص به دلیل اندازه تخلخل شان 50-2 نانومتر به دلیل داشتن سطح ویژه بالا، حجم زیاد و اندازه قابل تنظیم منافذ، توزیع بسیار محدود اندازه و ساختار باز منافذ دارای کاربرد وسیعی در زمینه رسانش زیست مولکول های فعال هستند. در تحقیقات صورت گرفته در این گروه، برخی از انواع ترکیبات ضدمیکروبی مانند آنزیم لیزوزیم، نیسین، ونکومایسین و پلی میکسین بی بر روی نانوذرات سیلیکای مزومتخلخل عامل دار شده با گروه های شیمیایی مختلف به روش جذب فیزیکی یا ایجاد پیوند کووالانسی بارگذاری شدند. سپس، ویژگی های نانوسامانه های ضدمبکروبی تهیه شده از جمله ظرفیت بارگذاری، بازدهی بارگذاری، رهایش ترکیب ضدمیکروبی و فعالیت ضدمیکروبی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این تحقیقات نشان داد که جذب ترکیب ضدمیکروبی به شدت تحت تاثیر شرایط جذب از جمله میزان pH و نوع بافر قرار دارد. ضمنا نوع گروه عاملی نانوذرات نیز بر میزان جذب ورهایش دارو تاثیرگذار بود. در ضمن در بسیاری از موارد، تثبیت ترکیبات ضدمیکروبی باعث بهبود مختصر فعالیت ضدمیکروبی شد و یا بدون تاثیر بر آن بود؛ اما این امر به شدت بر پایداری و فعالیت ضدمیکروبی ترکیب تحت شرایط سخت از جمله PH های بالا یا پایین تاثیرگذار بود. با توجه به نتایج فوق، می توان تثبیت ترکیبات ضدمیکروبی بر نانوذرات را یه عنوان روشی مناسب برای فرمولاسیون ترکیبات ضدمیکروبی با کاربردهای مختلف به کار گرفت

نانوذرات مزومتخلخل سیلیکا، نانوسامانه های ضدمیکروبی، رسانش زیست مولکول های فعال