مطالعه مورفولوژی و تغییرات مورفوژنتیکی چند دورگه بین گونه ای جنس پرونوس

در این تحقیق خصوصیات مورفولوژیکی 10 ژنوتیپ از دورگه های بین گونه ای پرونوس با تنوع ژنتیکی بالا و ساختار ژنتیکی متفاوت بررسی شدند. ژنوتیپ HS314 و 312 HS بعنوان دورگه هلو و بادام Prunus amygdalus B.× P. Persica با نوترکیبی ژنتیکی جدید دارای قدرت رشد بیشتر از والدین، سازگاری کلیمایی بسیار خوب، گل های کامل، سفید و صورتی با باروری ایده ال 10-15%، استعداد تکثیر رویشی بالا در شرایط درون و بیرون شیشه ای و پریکارپ میوه شبیه هلو و مغز شبیه بادام می باشد. ژنوتیپ های HS302 و 304 HS بعنوان دورگه گوجه و زردآلو P. armeniacaL. × P. cerasifera دارای قدرت رشد متوسط، استعداد تکثیر رویشی متوسط، گل های کامل و صورتی و درصد تشکیل میوه کم 5%-2 که میوه شکل و طعم حدواسط دو والد دارد و قابل خوردن است . ژنوتیپ های HS418 و 405 HS704 ،HS بعنوان دورگه آلو و زردآلو P. armeniaca × P. domestica دارای گل های کامل و سفید رنگ و عقیم هستند، قدرت رشد عالی ، بسیارمقاوم به آفات و امراض و تنش های محیطی و دارای استعداد تکثیر رویشی متوسطی است. ژنوتیپ های HS702 , HS703 , HS725 بعنوان دورگه گوجه و بادام P. amygdalus × P. cerasifera دارای گل های کامل اکثرا با مادگی کوچک و به تحلیل رفته، عقیم و غیر بارور هستند. قدرت رشد متوسط مقاوم و سازگاری کلیمایی خوب و قابلیت تکثیر رویشی آنها کمتر از دورگه های هلو و بادام بود

Keywords:

هیبرید بین گونه ای , تنوع ژنتیکی , پرونوس