میلاد مددی اورگانی - دانشجوی کارشناسی ارشدمعماری دانشگاه آزاد اسلامی واحدشهرکرد
شهاب تقی پور - عضو هییت علمی گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحدشهرکرد
افشین رییسی دهکردی - عضو هییت علمی گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحدشهرکرد

بحران انرژی در د هه ی هفتاد میلادی و در ادامه آن، مشکلات زیست محیطی بر بسیاری از فعالیت های انسانی، سایه افکند و باعث شد حوزه ی طراحی معماری به عنوان یکی از عوامل موثر در مصرف بالای انرژی با چالشی سخت مواجه گردد . از این رو، مسیله ی حفظ محیط زیست ، نیاز نسل های آینده و بهره گیری از انرژیهای رایگان، مفهوم جدیدی را با عنوان پایداری در همه ی علوم، وارد نمود . بر اساس مطالعات صورت گرفته، اصول معماری پایدار در بسیاری از بناهای بومی و سنتی کشورمان، به طور نسبی رعایت شده است؛ از این میان معماری بناهای روستایی به عنوان نمونه بارزی از بومی مداری، معیارهای همراهی با پایداری از قبیل حفظ محیط زیست و استفاده از عوامل مفید اقلیمی در درون بنا را با نگاه به عناصر شکل دهنده ی معماری بومی از قبیل فرهنگ، اقتصاد، اجتماع و طبیعت به درستی، رعایت نموده است . در این پژوهش با بررسی میدانی بناهای بومی روستای کله رود از روستاهای شهرستان مشاهده شدکه بافت و ساختما ن های این روستا بر اساس اقلیم، شکل گرفته است . استفاده از ایوان کوچک در نمابرای بهر همندی از نسیم در تابستان، ساخت دیوارهای قطور، بازشوهای کوچک، فرم و نحو هی استقراربنا، جهت گیری معابر و استفاده از مصالح محلی، در جهت اصولی شکل گرفته اند که میتوان آنها رانمونه ایی از اصول معماری پایدار در معماری بومی روستایی قلمداد کرد.

توسعه ی پایدار، معماری پایدار، معماری بومی، روستای کله رود