معصومه محمدعلیزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری منظر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نطنز
زهرا عباسی - استادیار و عضو هییت علمی گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نطنز

در جامعه ای که در حال گذار از زندگی کهن خود است، متاسفانه، تمام نمودهای زندگی شهری صبغهای کالایی به خود گرفته و ذهنیت انسان از تجربه اصیل و واقعی مکان های شهری، به محل انتزاع و جذابیت های کاذب تبدیل شده و انسان در فضای مجازی گم شده است. نتیجه این امر، قطع رابطه طبیعی انسان با شهر است. فضاهای شهری پیاده پاسخی برای نیاز عالی انسان در شهر است. با افزایش جمعیت و رشد شهرها، به طور تدریج سرزندگی در فضاهای شهری و استفاده از این فضاها برای گذراندن اوقات فراغت کمرنگ تر دیده شده است. هدف از این نوشتار بررسی سیر تکامل مفهوم طراحی و منظر شهری و بازشناسی مراحل عمده و تحولات آن می باشد. بازتعریف نواحی و فضاهای شهری پیاده و ایجاد کیفیت در آنها امکانی است. روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد و بخش عمده داده های استفاده شده از طریق مشاهدات میدانی، مطالعات کتابخانه ای و مبتنی بر مبانی نظری جمع آوری شده است. نتایج گویای این مهم است که طراحی منظر شهری علم و هنر آفرینش هویت در شهر است.

طراحی منظر، هویت شهر، پیاده راه، کلانشهر رشت