رضا برنا - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، گروه جغرافیا، تهران، ایران
رخسانه ممبینی - کارشناس ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اهواز، گروه جغرافیا، اهواز، ایران
آذر منصوری فرد - کارشناس ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اهواز، گروه جغرافیا، اهواز، ایران
پریسا جعفری - کارشناس ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اهواز، گروه جغرافیا، اهواز، ایران

مطالعات بیوکلیمایی می تواند در بسیاری از زمینه ها )از قبیل شهرسازی، معماری، توریسم، پزشکی و...(جهت تعیین محل مناسب برای احداث واحدهای مسکونی، آسایشگاه ها، بیمارستانها ، تفریحگاه ها و... که اساس ارزیابی و برنامه ریزی محیطی است، کاربرد فراوان داشته باشد. هدف از این تحقیق بررسی و تحلیل پارامترهای بیوکلیمایی استان خوزستان بر اساس روش TCI می باشد. برای انجام این کار از داده های اقلیمی 11 ایستگاه سینوپتیک واقع در استان خوزستان در یک دوره آماری بیست ساله) 2007-1987 ( استفاده شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد با توجه به ارتفاع کم استان و مجاورت با خلیج فارس، در طول ماههای تابستان اثر منفی رطوبت بالا بر روی بیوکلیمای ایستگاههای جنوبی استان برجسته می باشد. طبق این شاخص، در سطح استان خوزستان شرایط مطلوب بیوکلیمایی در ماههای فصل سرد سال )یعنی بهار و پاییز( قرار دارند و با فاصله گرفتن از فصل سرد و با شروع فصل بهار، کیفیت شرایط بیوکلیمایی در استان خوزستان دچار افت میگردد. کاهش ارزش ماههای فصل گرم سال از نظر بیوکلیمایی به دلیل افزایش دمای هوا و تابش شدید خورشید و همچنین کاهش رتبه باد و آسایش گرمایی روزانه می باشد.

پارامترهای بیوکلیمایی، روش TCI ، استان خوزستان، GIS