اسماعیل ایران نژاد - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

شهر تهران با مساحت بیش از 1200 کیلومتر مربع در دامنه جنوبی رشته کوههای البرز قرار گرفته است.این شهر در عرض جغرافیایی 41º35 شمالی و طول جغرافیایی 19º51 شرقی واقع شده است.قدیمی ترین نهشته های آبرفتی گستره تهران به نام سازند هزار دره یا بخش A نامیده میشود. خاکهای شهر تهران بر اساس تقسیم بندی به چهار گروه A,B,C,D تقسیم می شوند. البته بیشتر خاک شمال تهران آبرفتی بوده که قسمتهایی نیز به صورت شیل بیرون زدگی دارد و قسمت زیادی نیز از توف تشکیل شده و نوع خاک نیز دانه ریز می باشد. از جمله واحدهای ژیومرفولوژی شهر تهران واحدهای کوهستان ، کوهپایه و دشت می باشد که تقریبا تمام قسمتهای این واحد ها خود روی گسله های مختلف واقع شده اند. از جمله مهمترین سرچشمه های لرزه زا گسلهای مختلف این گستره می باشند.در نتیجه دو گروه گسل فعال و غیر فعال وجود دارد.از بابت خطر زمین لرزه پهنه بندی صورت گرفته که پهنه بندی کلی برای کشور ، استان و یا برخی نقاط محلی بکاربرده می شود و پهنه بندی جزیی برای جبران کمبود اطلاعات جامع، اطلاعات زمین شناسی وتوپوگرافی منطقه نیز مورد برررسی قرار میگیرد. طبق محاسبات، سازه های مناطق 12 - 11 - 16 - 14 - 20 - 10 حداقل استحکام و منطقه 21 و 22 حداکثر استحکام را دارا هشتند.به احتمال 95 درصد در هر 150 سال رویداد دست کم یک زمین لرزه ویرانگر در گستره تهران دور از انتظار نیست ،لذا باید وساختمانهای این شهر را آماده مقابله با این مخاطره طبیعی سازیم

زمین لرزه، سازند ، هزار دره ، پهنه بندی ، گسل ها ، مخاطرات ، استحکام بناها