تحلیل فضایی خدمات هفتگانه شهری با استفاده از مدل موران نمونه موردی شهر اوشان فشم

دو محور برجسته در عدالت فضایی که بر آنها تاکید میشود، چگونگی وضعیت زندگی) هم محیط اجتماعی و هم محیط فیزیکی( و توزیع فرصتها) دسترسی به زیرساختهای اجتماعی، فیزیکی و مجازی( است. برخی عدالت فضایی را فقط دسترسی برابر به تسهیلات عمومی اساسی تعریف کردهاند و معیار سنجش عدالت هم، میزان فاصله از خدمات بوده است، بنابراین هدف از این تحقیق میزان توزیع یکسان خدمات و پخشایش خدمات هفتگانه شهری براساس رویکرد عدالت اجتماعی و در نهایت با استفاده از موران میزان نابرابری و برخورداری شهر فشم است. نوع تحقیق کاربردی و با توجه به ماهیت موضوع و اهداف تحقیق رویکرد حاکم بر فضای تحقیق توصیفی- تحلیلی است و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات در این تحقیق از ضریب موران استفاده شده است؛ که نتایج تحقیق موید این است که به غیر از خدمات تفریحی توریستی و مذهبی که از الگوی پراکنده پیروی می کنند بقیه خدمات ها از الگوی تصادفی پیروی می کنند. پیشنهاد می شود که بین سطح محرومیت ساکنین و دستیابی به خدمات روندی معکوس اتفاق بیافتد. به عبارت دیگر مناطق محروم اجتماعی- اقتصادی، حداقل از بعد فضایی در محرومیت قرار نگیرند و این نیازمند سیاستگزاری در سطح سازمانهای مرتبط برای توجه به عدالت فضایی درتوزیع خدمات عمومی شهری است

Keywords:

تحلیل فضایی , خدمات هفتگانه شهری , مدل موران , شهر اوشان فشم