بررسی تاثیر بلندمرتبه سازی بر تحقق توسعه پایدار شهری نمونه موردی: شهرک الغدیر بجنورد

بلند مرتبه سازی یکی از راهکارهای مناسب در جهت کنترل و توسعه شهرها می باشد که از سوی کارشناسان و متخصصین امورشهری همواره مورد تاکید قرار گرفته است و به منظور بهره برداری از اراضی مرکز شهر و در پی توجه به اقتصاد شهر مطرح گردیده است. توسعه شهرنشینی و تقاضا ی فزاینده مسکن، کمبود زمین های مناسب توسعه شهری و نیز ترویج فرهنگ استفاده از فضا و افزایش فضای باز در شهر، تغییر الگوی ساخت و ساز به سمت بلند مرتبه سازی و ... همه مولود گسترش ناموزون شهری ا ست. امروزه افزایش جمعیت و قیمت زمین، بلندمرتبه سازی یا رشد و توسعه عمودی شهرها را اجتناب ناپذیر کرده است. توسعه عمودی شهر یا بلندمرتبه سازی در سال های اخیر به یکی از مهم ترین راهبرد ها و برنامه های توسعه شهری تبدیل شده است. این پدیده ضمن داشتن مزایای متعدد، در صورت ضعف در برنامه ریزی اثرات منفی بر شاخص های کیفیت زندگی می گذارد . تحقیق حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی و کاربردی می باشد زیرا در جهت توسعه دانش کاربردی بلند مرتبه سازی و توسعه ی پایدار در زمینه تاثیر ساختمان های بلند مرتبه با رویکرد توسعه پایدار در شهرک الغدیر بجنورد انجام می گیرد و نتایج حاصل از آن در برنامه ریزی ها و تصمیم گیری ها قابل استفاده خواهد بود . رویکرد غالب تحقیق حاضر، اسنادی می باشد. با توجه به اینکه بخش قابل توجهی از داده های مورد نیاز از متون، گزارش های تاریخی، مقالات و کتب داخلی و خارجی و اطلاعات موجود گردآوری شده است. در این پژوهش سعی بر آن است که به بررسی اثرات مثبت و منفی این پدیده در شهرک آپارتمانی الغدیر بجنورد پرداخته شود و در انتها درجهت نیل به اهداف توسعه پایدار شهری راهکارها و پیشنهاداتی ارایه گردد.

Keywords:

بلند مرتبه سازی , توسعه , توسعه پایدار شهری , شهر بجنورد