شبنم امکان - دانشجوی ارشد معماری ،دانشگاه ارم شیراز

ادبیات ایران بخصوص شعر فارسی علاوه بر ویژگی روایی بودنش همواره وسیله ای برای ابراز مفاهیم مختلف از جمله مفاهیم حکمی ،عرفانی ، مدحی ، ستایش و توصیف بوده است و همین طور در معماری بناهای ایرانی کوچکترین اجزا تشکیل دهنده یک ساختمان دارای مفاهیم و معانی خاص و مختلفی است که ارتباط خود را با جامعه و روزگار پیوند می دهد . قرارگیری شعر به عنوان کتیبه متناسب با فضا و مکان به خوبی و بازبانی ساده و روان مفهوم و فکرهای هنرمندان و معماران را به بیننده ها منتقل می کند . این ویژگی را می توان در کتیبه های به کار رفته در معماری دوران دوم پهلوی مشاهده کرد . با دقت به معانی و مفهوم این کتیبه ها و بناها به خوبی پی میبریم کهنوع بکار گیری مفاهیم مختلف از جمله حکمت و عرفان مدح و ثنا و توصیف بنا از جهت نام بانی ، معمار و تاریخ ساخت و نوع تفکر و نگرش و اندیشه ها و باورهای مردم در همان دوره بوده است . در این مقاله سعی می شود تا با شناخت شاخصه های معماری دوره مورد بحث و وضعیت شعر و ادبیات دوره مذکور را برسی و ارتباط نصبی این اشعار را در بناهای این دوره مورد بحث و بررسی قرار دهیم . )معماری ایران – آرتور پوپ – ترجمه غلام حسین صدری افشار - آرشیو وبلاگ معماری و هنر - نویسنده :مهر محمد هادی رنجبر(

معماری – شعر – ادبیات – فضا – دوره دوم پهلوی – مدح - بنا