فاطمه جمشیدی کیا - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد
کرامت اله سعیدی - استادیار، گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد
زهرا لری گویینی - استادیار، مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، پژوهشکده علوم پایه سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

در این مطالعه 4 گونه گل ماهور V.macrophyllus)، V. pseudo- digitalis، V.sinatum،(V.songaricum از جنوب غرب ایران به منظور سنجش ترکیبات فنل و فلاونویید کل جمعآوری شد. میزان فنل کل با استفاده از روش رنگ سنجی Folin–Ciocalteu و فلاونویید کل بر ا ساس رنگ سنجی کلرید آلومینیوم اندازه گیری شد. طرح آزمای شی مورد ا ستفاده طرحکاملا ت صادفی انجام گرفت. نتایج نشان داد که بین محتوای فنل و فلاونویید کل در میان گونه های مختلف و اکوتیپهای یک گونه اختلاف معنی داری وجود داشت، اما در بین اکوتیپهای گونه V. macrophyllu و V. songaricum از نظر مقدار فنل اختلاف معنی داری وجود نداشت. بیشترین مقدار فنل کل از گونه V. pseudo- digitalisو اکوتیپ میمند 55/62) میلیگرم گالیک اسید/ گرم عصاره خشک) و کمترین مقدار از گونه V. songaricum و اکوتیپ کرسنک 28/53) میلیگرم گالیک اسید/ گرم عصاره خشک) حاصل شد. بیشترین مقدار فلاونویید کل از گونه V. sinatum اکوتیپ یاسوج 19/81) میلیگرم روتین/گرم عصاره خشک) و کمترین مقدار از گونهV. songaricum و اکوتیپ تومانک 10/14) میلیگرم روتین/گرم عصاره خشک) به دست آمد. به طور کلی نتایج نشان داد که مقدار فنل و فلاونویید کل هم متاثر از ژنتیک و هم عوامل اقلیمی محل رویش بودند.

Verbascum sp، فنل کل، فلاونویید کل