حمیده خلج - استادیار گروه کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه پیام نور
جواد شقاقی - دانشجوی کارشناسی ارشد اصلاح نباتات، دانشگاه شاهد، تهران
محمدرضا لبافی - مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی، کرج، ایران

خشخاش ایرانی، کبیر یا طناز از تیره Papaveraceae بالقوه دارویی است و در طی دهه های اخیر، منبعی با ارزش برای داروهای ضد درد و ضدسرفه بوده است؛ لاتکس، کپسول، دانه و ریشه آن حاوی آلکالوییدهایی همچون نوسکاپین(Noscapine)، کدیین (Codeine)، نارسیین (Narceine)، پاپاورین( (Papaverin ، تبایین (Thebaine) فراوان ترین آنها هستند. عواملی چون ژنتیک، مراحل مختلف رشدی، عوامل محیطی (دما، خاک، طول روز، شدت نور، محل رویش، شیب و ارتفاع از سطح دریا) می تواند بر میزان و کیفیت ترکیبات ثانویه خشخاش ایرانی موثر باشد.

خشخاش کبیر، تبایین، ژنتیک، عوامل محیطی