یاشا نوری - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
محمد فرخاری - استادیار، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان

خارمریم با نام علمی Silybum marianum (L.) از خانواده Asteraceae میباشد. اهمیت دارویی آن به علت حضور نوعی فلاونولیگنان با نام سیلیمارین است. محرکها، فرایندهای اکسیداتیو را در سلولهای گیاهی القا میکنند که آنتی اکسیدانها با خنثی سازی رادیکالهای آزاد فرایندهای اکسیداتیو را متوقف میسازند و با این تغییرات فیزیولوژیکی مسیر تولید متابولیتهای ثانویه شروع میشود. در این پژوهش ایجاد ریشه های مویین از طریق تراریختی با Agrobacterium rhizogens سویه 15834 و اثر غلظتهای مختلف از عصاره قارچی p.indica بر میزان پراکسید هیدروژن و همچنین میزان تغییرات فعالیت آنتی اکسیدانهای آسکوربات پراکسیداز و گایاکول پراکسیداز در ریشه های مویین تیمار شده با غلظتهای 0، 0/5، 1 و 2 درصد در زمانهای 0، 24، 48، 72، 96 و 120 ساعت پس از اعمال تیمار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد بیشترین میزان تغییرات پراکسید هیدروژن در ریشه های تیمار شده با غلظت 0/5 درصد در زمان 96 ساعت 2539/68) میکرومولار بر گرم وزن تر) و بیشترین میزان تغییرات فعالیت آنزیمهای آسکوربات پراکسیداز و گایاکول پراکسیداز به ترتیب در ریشه های تیمار شده با غلظت 0/5 درصد در زمان 96 ساعت ( 0/078 میکرومولار بر دقیقه) و غلظت 1 درصد در زمان 96 ساعت 0/021) میکرومولار بر دقیقه) پس از اعمال تیمار نسبت به شاهد مشاهده شد.

خارمریم، ریشه مویین، قارچ P.indica، آنزیم های آنتی اکسیدانی