مهشید حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد
آزیتا فراشی - استادیار دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد
محمد صادق فرهادی نیا - دانشجوی دکتری محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
علی خانی - کارشناس اداره کل حفاظت محیط زیست خراسان رضوی

قوچ و میش اوریال از راسته زوج سمان و در رده حفاظتی آسیب پذیر می باشد و از طعمه های موردعلاقه پلنگ ایرانی است. مناطق کوهستانی و تپه ماهوره ای شرق ایران از مهمترین زیستگاه های این گونه به شمار می روند اما امروزه به علت تغییرات کاربری اراضی و از بین رفتن زیستگاه ها و همچنین شکار بیرویه این گونه تعداد آنها در اغلب نقاط کاهش چشمگیری داشته است لذا حفظ و نگهداری از این گونه بایستی در دستورکار برنامه ریزان و مدیران حیات وحش قرارگیرد. این پژوهش با هدف بررسی عوامل موثر بر توزیع و حضور گونه ی قوچ و میش اوریال و تعیین زیستگاه های مطلوب آن در شرق ایران با استفاده از روش MaxEnt انجام شده است. 15 متغیر زیستگاهی برای مدلسازی زیستگاه این گونه در سطح سه استان خراسان شمالی، رضوی و جنوبی مورد بررسی قرار گرفت و متغیرهای ارتفاع از سطح دریا، فاصله از مناطق حفاظت شده ، فاصله از اراضی کشاورزی دیم عنوان مهمترین عوامل موثر در توزیع این گونه شناخته شد.

مدلسازی زیستگاه، بیشینه آنتروپی، قوچ و میش، Maxent