بهنام مغانی - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید باهنر کرمان. ایران
شهلا حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید باهنر کرمان. ایران

امروزه بسیاری از بافت های قدیمی شهرهای کشور به دلیل افزایش جمعیت، مهاجرت های بی رویه و عدم خدمات رسانی مناسب به لحاظ امنیتی، اجتماعی و اقتصادی با مشکلاتی روبرو شده اند. شهر کرمان نیز از جمله شهرهایی است که از معضل بافت فرسوده رنج می برد و بر همین اساس سعی شده تا بافت فرسوده به حوزه های متعددی تقسیم بندی شود تا برخی از مشکلات بافت حل گردد. هدف از این پژوهش بررسی حوزه یک بافت فرسوده شهر کرمان و جایگاه آن در روند بهسازی و نوسازی بافت می باشد. روش تحقیق، تحلیلی-پیمایشی می باشد. جمع آوری داده ها به شیوه کتابخانه ای (اسنادی، نقشه، عکس هوایی و ... ) و میدانی (مشاهده ، پرسشنامه و مصاحبه ) می باشد و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS,GIS و تکنیک SWOT صورت میگیرد. نتایج پژوهش نشان می دهد که فرسودگی شدید کالبدی، فضاهای رها شده متعدد و وسیع، عدم وجود فضاهای باز همگانی و کمبود تجهیزات و زیرساخت های شهری منجر به تضعیف هویت کالبدی و به تبع آن تضعیف نقش عملکردی حوزه به مثابه یک محله شهری و جایگاهش در نظام کالبدی فضایی شهر شده است. اما از سوی دیگر، موقعیت مکانی آن در مسیر توسعه های جدید شهر و نزدیکی به راه های ارتباطی مهم، انگیزه های کافی برای سرمایه گذاری و نوسازی در این حوزه را ایجاد نموده است. بنابراین می تواند زمینه های بهسازی و نوسازی را سریعتر از سایر حوزهها به واسطه قرار گرفتن در بافت جدید به انجام برساند.

بهسازی و نوسازی، برنامه ریزی راهبردی، GIS، حوزه یک بافت فرسوده شهر کرمان