تاثیر مواجهه درمانی روایتی بر ارتباط بین فردی بیماران مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه مرتبط با سرطان

مقدمه و هدف: سرطان به عنوان یکی از مهمترین بیماری های قرن در بین علت مرگ و میر بعد از بیماری های قلب و عروق است این بیماری و درمان های مربوط آن بر سطح استرس و ارتباط بین فردی همراه آن تاثیرگذار است درمان های روان شناختی می تواند بر ارتاط بین فردی این بیماران موثر باشد هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مواجهه درمانی روایتی بر ارتباط بین فردی زنان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه مرتبط با سرطان اصفهان بود مواد و ورش کار: در این پژوهش با بهره گیری از طرح آزمایشی، نمونه ای شامل زنان مبتلا به سرطان با اختلال استرس پس از سانحه بستری در بیمارستان مطهری فولاد شهر، انتخاب و پس از اجرای مقیاس می سی سی پی و کسب نمره برش بالای 3065 نفر از این تعداد انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل جایگزین شدند و مورد مطالعه قرار گرفتند در هر گروه 15 نفر ابزار جمع آوری اطلاعات شامل مقیاس می سی سی پی بود. گروه آزمایش تحت 6 جلسه 90 دقیقه ای مواجهه درمانی روایتی به صورت یک بار در هفته قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ گونه مداخله روان شناختی دریافت نکردند. داده های جمع آوری شده با استفاه از آزمون تحلیل t وابسته تحلیل شد. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل t وابسته نشان داد که مواجه درمانی روایتی موجب بهبود ارتباط بین فردی همراه با بیماری سرطان و برای درک عمیق تر این شاخص ها در این دسته از بیماران در مراکز انکولوژی و به عنوان درمان های تکمیلی در کنار درمان های پزشکی سود جست.

Keywords:

مواجهه درمانی روایتی , روابط بین فردی , سرطان , اختلال استرس پس از سانحه