پریوش وحیدی فر - دانشجوی دکترای دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، گروه جغرافیا،تهران، ایران
زهره عزتی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، بروجرد، ایران
سعیده رشیدی اصل - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، بروجرد، ایران
مصطفی رشیدی اصل - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، بروجرد، ایران

مسکن از دو منظر اصلی همواره مورد توجه بوده است: یک دلیل آنکه اصلی ترین عنصر شهر است، و دیگر آنکه مورد نیاز و توجه همه انسان ها در همه مکان ها و زمان هاست. پیوند میان خانه، خانواده و زندگی جاری در آن، می تواند مفهومی ماندگار و جاودانه برای ساکنان مسکن خلق کند. در جامعه امروز، به علت پیچیدگی های اجتماعی پدیدآمده و رسوخ اندیشه مدرن در مفاهیم عمیق و سنتی زندگی، نوعی گسست و انفصال بین کالبد خانه و معنا و مفهوم زندگی پدید آمده است. هدف پژوهش حاضر بررسی مسکن در شهرهای اسلامی در گذشته و حال می باشد. روش تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی بوده که با رویکرد اسنادی- کتابخانه ای انجام گرفته است. نتایج حاصل از بررسی های به عمل آمده نشانمی دهد که با فاصله گرفتن از الگوی مسکن اسلامی، وجوه مادی مسکن به قیمت نادیده گرفتن وجوه معنایی آن مورد تاکید صرف قرار گرفته و عوامل شکلی چون حداقل گرایی و مادی گرایی افراطی در قالب های فضایی مسکونی، مبانی شکل گیری مسکن معاصر را تشکیل داده است

مسکن، شهر اسلامی، وجوه مادی، وجوه معنایی