احمد فهیمی - دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، تهران
مهدی بختیاری - دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، تهران

روشهای طراحی پوشش تونلها عمدتاً به دو دسته روشهای مبتنی بر مکانیک سازه و روشهای مکانیک مح یط ه ای پیوسته تقسیم بندی می شوند. تکنیک های مکانیک سازه ای، به دلیل اینکه قابلیت مدل ساز ی ترک خوردگ ی توسط مفاصل پلاستیک را دارند، از کارائی بیشتری برخوردار هستند، Marennyi,Ya.i.(1993). از جمله روشهای مطرح شده در روش مکانیک سازه ها، روش Metrogiprotrans است که در آن برای مدل کردن پوشش از المانه ای تی ری با اتصالات ساده (مفصلی)، گیردار و... به صورت چند ضلعی منتظم استفاده شده و اندرکنش سازه نگهدارنده با توده زم ین توسط فنرهای خطی الاستیک (بر اساس تئوری فاوس- وینکلر) در محل اتصالات در نظر گرفته می شود. در این مقاله با فرض میدان جابه جائی جبری برای پوشش (فرضی که در مبحث المان محدود رایج است) و مدل کردن اندر کنش زمین –پوشش مطابق با مبحث تیر بر بستر الاستیک، مقایسه ای میان این روش و روش Metrogiprotrans صورت گرفته، ضمن آنکه نتایج به دست آمده با نمونه مدل شده توسط المانهای قوسی مورد بررسی قرار گرفته است.

تونل، اندکنش زمین - پوشش، روش Metrogiprotrans