حامد محمدیان - مهران ، موسسه ولیعصر
عبدالمجید موحدی نیا - تهران ، شرکت مهندسی و خدمات حفاری دی

در این مطالعه، به بررسی رفتار پارامترهای روش ظرفیت مقاومت در سه مدل مخزنی همگن، ناهمگن بدون شکاف و ناهمگن شکافدار خواهیم پرداخت. هدف از انجام این کار بهینه سازی نرخ تزریق به چاه های تزریقی مدل در جهت افزایش برداشت از مخزن می باشد. در نتیجه این بررسی ها پی برده شد که با نزدیک شدن شرایط مخزن به شرایط واقعی تاثیر چاه های تزریقی بر روی تولید بر خلاف مخزن همنن بسیار متفاوت بوده و هرچاه نسبت به شرایط مخزن رفتار متفاوتی را از خود نشان می دهد. به طور دقیق تر با ناهمگن شدن مخزن برخی چاه های تزریقی نشان دادند که تاثیر چندانی بر روی تولید ندارند چراکه ارتباط آنها با چاه های تولیدی مجموعه به قدری نا چیز بوده که به صرفه است تزریقی در این چاه ها متوقف شده و در صورت امکان تزریب را در چاه هایی که ارتباط بیشتری دارند و میزان بیشتری به تولید کمک می کنند، تقویت نمود. البته این امر در مخزن شکافدار کمتر مشهود بود چرا که وجود شبکه شکاف در سیستم تا حد زیادی ارتباط بین چاه ها را تقویت نمود

روش ظرفیت مقاومت، تزریق آب، بهینه سازی تزریق، مخزن همگن، مخزن ناهمگن، مخزن شکافدار