رویا رضاپور - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زنجان، زنجان، ایران
غلامحسین انتصار فومنی - استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زنجان، زنجان، ایران

شبکه های اجتماعی مجازی که نسلی نو از سامانه های اینترنتی اجتماع محور و بر پایه ی هنجارهای جوامع غربی هستند، در حال گسترش روز افزون در تمامی نقاط جهان می باشند. در ایران نیز از بدو پیدایش این شبکه ها، مخاطبان آن در کشور به خصوص زنان که حضور گسترده ای نیز در آنها دارند، پیوسته رو به فزونی بوده است که متعاقبا سبب اعمال تاثیرات متعددی بر جنبه های مختلف زندگی آنان شده است. با توجه به نقش مهم زنان در خانواده و همچنین جامعه، هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی با شخصیت خودشیفته و احساس مثبت نسبت به همسر در زنان استفاده کننده از شبکه های اجتماعی بود. پژوهش حاضر از نوع از نوع همبستگی است.جامعه ی آماری این پژوهش را زنان استفاده کننده از شبکه های اجتماعی شهر زنجان در دو ماه آخر پاییز سال 1394 تشکیل دادند که از این بین 120 نفر که از شبکه های اجتماعی به صورت گسترده استفاده میکردند به صورت نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. از پرسشنامه اعتیاد به اینترنت (یانگ، 1998 )، پرسشنامه شخصیت خودشیفته (ایمز، روز و آندرسون، 2006 ) و پرسشنامه احساس مثبت نسبت به همسر (توکونیز و الیری، 1981 ) استفاده شد. روش همبستگی پیرسون و رگرسیون برای تحلیل داده ها مورد استفاده قرار گرفتند. بین متغیر استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی با احساس مثبت نسبت به همسر P> 0/01 رابطه منفی و معنادار و با خودشیفتگی P> 0/01 رابطه مثبت و معنادار وجود دارد P> 0/01 همچنین بین متغیر احساس مثبت نسبت به همسر با خودشیفتگی P> 0/01 رابطه منفی معنادار رابطه مثبت معنادار وجود دارد P> 0/01 وجود رابطه بین استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی با احساس مثبت نسبت به همسر، ادراک تعامل اجتماعی و خودشیفتگی بر اهمیت توجه و لزوم برنامه ریزی جهت استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی تاکید دارد و این برنامه ریزی به به سبب اهمیت و جایگاه زنان در نقش های گوناگون و روند رو به رشد جامعه و بویژه روابط زوجی پیش از پیش احساس می شود.

شبکه های اجتماعی، شخصیت خودشیفته، احساس مثبت نسبت به همسر