محمد اصغرزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، واحد آذرشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آذرشهر، ایران
یاسمین دوزدوزانی - عضو هییت علمی، گروه معماری، واحد آذرشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آذرشهر، ایران

در سال های اخیر، مفهوم پایداری به منافع مشترک رشته های متعدد تبدیل شده است. دلیل این محبوبیت مربوط به انجام توسعه پایدار است. مفهوم معماری سبز، همچنین به عنوان معماری پایدار و یا نظریه ساختمان سبز شناخته شده است. علم و سبک طراحی ساختمان و ساخته شده مطابق با اصول سازگار با محیط زیست می باشد. معماری سبز در تلاش برای به حداقل رساندن تعداد منابع مصرف شده در ساخت و ساز ساختمان، استفاده و بهره برداری، و همچنین محدود کردن آسیب رسیدن به محیط زیست از طریق انتشار آلودگی و زباله است، برای طراحی، ساخت، راه اندازی و نگهداری انرژی ساختمان ها، آب و مواد جدید مورد استفاده قرار گرفته و همچنین مقدار زباله باعث اثرات منفی به بهداشت و محیط زیست می شود. به منظور محدود کردن این اثرات و طراحی سازگار با محیط زیست و منابع کارآمد ساختمان؛ سیستم های ساخت و ساز سبز که باید ارایه شود، انجام می شود. این مقاله با هدف برجسته کردن این مسایل دشوار و پیچیده ای از پایداری است که تقریبا در هر جنبه از زندگی انسان است.

ساختمان سبز، ساختمان های پایدار، معماری زندگی، طراحی سازگار با محیط زیست، معماری سازگار با محیط زیست